In mijn praktijk doen zich steeds opnieuw, en in andere situaties, puzzelstukjes voor.

Als jij je in een bestaande werksituatie bevindt waar je je niet meer op je gemak voelt, wat moet je dan doen? Je bent de situatie waarin je je bevindt ontgroeid, het doet je geen goed meer, en je wordt er ziek van. Jij bent veranderd, echter de werksituatie blijft hetzelfde.
Je kunt dan de keus maken om weg te gaan of je maakt de keus om te blijven. Dit is een keus tussen twee "kwaden" waarbij bij elke keus die je maakt een moment van spijt komt.
Welke keus is dan goed ? Als je zelf kiest om weg te gaan neem je het heft in eigen handen. Niets doen is ook kiezen. Je kiest er dan voor om op dat moment de situatie te laten zoals deze is.
De kern van het verhaal is dat jou keus altijd goed is, waar je ook voor kiest. Je weet daarna nooit wat er gebeurt of hoe het verdere verloop is. Wanneer het moment van spijt komt mag je dit onderzoeken, verwoorden, en loslaten.
Je ontwikkelt je op jouw manier, op jouw tijd, en in jouw tempo.
Het is niet dat je gefaald hebt, je mag met vallen en opstaan steeds weer de moed nemen om daar te komen waar jij wilt zijn.
En schroom niet om hulp te vragen als je je in een impasse bevindt, in welke bestaande situatie dan ook.